Pagina's

maandag 8 april 2013

Op het nest (2)

Toch werd de lege nest soep ook weer niet zó heet gegeten hoor, als hij werd opgediend. Want de man kon zich er nou wel bij neerleggen, bij zijn leeglopende nest, hij kon het natuurlijk best als iets onvermijdelijks accepteren, en er dan maar het voordeel van proberen te zien, er zijn voordeel mee proberen te doen zelfs, om zijn eigen gang weer een beetje te gaan.. Hij kon nou zijn eigen plan wel willen trekken, op zoek naar een nieuwe invulling.. de werkelijkheid was natuurlijk weer een stuk grilliger.
Vanochtend, bij het gaan van de wekker, draaide zijn vrouw zich bijvoorbeeld al klaaglijk kreunend en steunend om dat zíj vandaag ziek was. En dat ze de héle dag bleef liggen. In het bed dat hij vanochtend had willen verschonen. In de slaapkamer die hij meteen had willen stofzuigen. Waar hij de was had willen vouwen. En strijken. Voor een lekker fris en opgeruimd, actief begin van de dag.
In de huiskamer, waar hij dan maar wat aan de computer wilde werken, resideerde zijn oudste zoon, even breed- als languit op de bank, met zijn ipod, om in verband met lesuitval pas rond tienen naar school te vertrekken. Met achterlating van de afgegraasde maar niet afgeruimde ontbijttafel uiteraard.
En toen hij om half één thuiskwam met de boodschappen, klaar om wat van zijn middag te maken, hoorde hij buiten de televisie al schetteren en had zijn jongste zoon, die wegens lesuitval een lekker kort dagje had vandaag, alweer bezit genomen van het huis. Met the A team op volle kracht. En nee, iets te eten of te drinken had hij nog niet gemaakt voor zichzelf. Maar trek had hij eigenlijk wel.
En zo voelde de man zijn goede zin langzaam maar zeker onder zich wegzakken. Voor een positieve omgang met het lege nest syndroom was het duidelijk nog veel te vroeg. Zijn nest wás helemaal niet leeg. Het was zelfs niet halfleeg. Het zat eerder een beetje te vol.

6 opmerkingen: